Παρά ταύτα, όταν τρεφόμαστε με τα απαραίτητα μικροθρεπτικά συστατικά και κοιμόμαστε σωστά, ενώ ταυτόχρονα δεν ανευρίσκεται κάποιο παθολογικό αίτιο, η διαρκής αυτή κούραση θεωρείται παθολογική. Το να κοπιάζουμε κάθε πρωί, προκειμένου να σηκωθούμε από το κρεβάτι μας, ή να αισθανόμαστε εξαντλημένοι έπειτα από ελάχιστες ώρες εργασίας αποτελούν ενδείξεις που χρήζουν άμεσης διερεύνησης”.
Σε κάθε περίπτωση το αίσθημα της μόνιμης κούρασης δημιουργεί προβλήματα στην ποιότητα της ζωής μας. Τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο όταν οι διαγνωστικές μας εξετάσεις δεν δείχνουν κάτι που να οδηγεί σε συμπεράσματα.
Και όμως υπάρχει περιγραφή σε ιατρικά κείμενα για την συγκεκριμένη κατάσταση από το 1800, μάλιστα αποκαλείται Σύνδρομο και η πρώτη θεραπεία που χορηγήθηκε για την αντιμετώπιση του χρονολογείται γύρω στο 1930. Όλα τα κλινικά εκείνα συμπτώματα που εμφανίζουν όσοι αισθάνονται μόνιμα κουρασμένοι και με μειωμένα επίπεδα ενέργειας περιγράφονταν πλήρως από το συγκεκριμένο Σύνδρομο. Πέρασε αρκετό χρονικό διάστημα, μέχρι που, τελικά, το 2015 αναγνωρίστηκε επισήμως, με μια εργασία του Ινστιτούτου Υγείας των Η.Π.Α., το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης ή Σύνδρομο Κόπωσης των Επινεφριδίων. Η Dr. Κοḯνη μας εξηγεί “Το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης (CFS) είναι μια αρκετά πολύπλοκη διαταραχή. Το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης δεν είναι μία εύκολα αναγνωρίσιμη ασθένεια. Δεν αποκλείεται ο ασθενής να έχει εσφαλμένα την εντύπωση ότι ζει φυσιολογικά, όμως τα επινεφρίδιά του να υφίστανται κόπωση. Ενδέχεται, επίσης, να μην παρουσιάζονται συμπτώματα που προμηνύουν την ύπαρξη κάποιας σωματικής ασθένειας, αλλά το άτομο να χαρακτηρίζεται από μία γενική αίσθηση ότι δεν αισθάνεται καλά, να κυριεύεται από νωθρότητα και εν γένει καταθλιπτική διάθεση. Το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης στατιστικά προσβάλλει περισσότερο τις γυναίκες, ηλικίας από 20 έως 50 ετών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν εκδηλώνεται και στους άνδρες της ίδιας ηλικιακής ομάδας. Είναι αρκετά πιθανόν, μάλιστα, να προσβληθούν και τα παιδιά, συνηθέστερα στις ηλικίες μεταξύ 13 έως 15 ετών και παρουσιάζεται κατά κύριο λόγο έπειτα από έντονο ή παρατεταμένο stress του οργανισμού”.
Ποιοι είναι όμως οι παράγοντες που το προκαλούν ; “Όπως συμβαίνει σε κάθε Σύνδρομο, έτσι και το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης οφείλεται σε πολλαπλά και σύνθετα αίτια. Έχουν διατυπωθεί διάφορες θεωρίες σχετικά με τους παράγοντες που ευνοούν την εκδήλωση του Συνδρόμου Χρόνιας Κόπωσης. Λόγου χάρη, έχει υποστηριχθεί ότι ο επιβλαβής τρόπος ζωής (κατάχρηση ουσιών, κακή διατροφή, ελλειπής ύπνος), οι επαναλαμβανόμενες ή χρόνιες λοιμώξεις, όπως η βρογχίτιδα, και το χρόνιο άγχος μπορεί να πυροδοτήσουν την εμφάνιση του Συνδρόμου. Παράλληλα, δεν αποκλείεται το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης να είναι απόρροια κληρονομικής προδιάθεσης ή ορμονικής ανισορροπίας”.
Όλες οι προαναφερθείσες αιτίες που προκαλούν το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης αποτελούν στρεσογόνους παράγοντες. Αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζονται από το σώμα μας ως stress και επιδρούν στα επινεφρίδια μας, τα οποία, εξάλλου, αποκαλούνται ως οι αδένες του stress.
Αρχικά, τα επινεφρίδια υπερλειτουργούν, με σκοπό να αντιρροπήσουν κάθε κατάσταση stress που βιώνει ο οργανισμός μας. Η αυξημένη δράση των επινεφριδίων, στην αρχή οποιασδήποτε στρεσογόνου κατάστασης, μας κρατά ακμαίους, καθώς εκκρίνονται μεγάλες ποσότητες αδρεναλίνης, κορτιζόλης και κατεχολαμινών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, υποστηρίζονται οι λειτουργίες όλων των συστημάτων του οργανισμού μας. Δεν αργεί, όμως, να επέλθει η Κόπωση των Επινεφριδίων μας, η οποία επιδρά καταλυτικά στη ζωή των ασθενών.
Όταν η κόπωση των επινεφριδίων εξελιχθεί σε σοβαρό στάδιο, ελαττώνεται τόσο πολύ η δράση αυτών σε σημείο που οι πάσχοντες αδυνατούν να σηκωθούν από το κρεβάτι για περισσότερο από μερικές ώρες, καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια από το σώμα μας, προκειμένου να αντισταθμιστεί η μειωμένη παραγωγή επινεφριδιακών ορμονών που προκύπτει κατά την κόπωση των επινεφριδίων. Όμως, στην πορεία παρουσιάζονται διάφορα προβλήματα στον οργανισμό μας.
Ενδέχεται να προκληθούν μεταβολές σε βιοχημικό και κυτταρικό επίπεδο, με επακόλουθες δυσάρεστες επιπτώσεις στα επίπεδα πρωτεϊνών, υδατανθράκων και σακχάρου στο αίμα, στην καρδιαγγειακή λειτουργία, στο μεταβολισμό του λίπους, στον ύπνο, στη Libido (σεξουαλική διάθεση), στην έμμηνο ρύση και στη διαδικασία παραγωγής ενέργειας.
Διάγνωση και Θεραπευτική αντιμετώπιση του Συνδρόμου Χρόνιας Κόπωσης
Σύμφωνα με τη γιατρό λειτουργικής, προληπτικής, αντιγηραντικής και αναγεννητικής ιατρικής, Dr. Νικολέτα Κοḯνη Η «αόρατη νόσος», όπως εύστοχα χαρακτηρίζεται το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης, μπορεί να λειτουργήσει και ως προθάλαμος Χρόνιων παθήσεων. Γι’ αυτό το λόγο, όταν το άτομο έχει μειωμένα επίπεδα ενέργειας και αισθάνεται συνεχή κόπωση που δε θεραπεύεται με τον ύπνο, χρειάζεται να απευθυνθεί σε ιατρικά κέντρα που διαθέτουν πρωθύστερη εμπειρία όσον αφορά στο Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης.
“Πλέον, υπάρχουν στη διάθεση μας Εξειδικευμένες Διαγνωστικές εξετάσεις Μοριακού επιπέδου, οι οποίες ανιχνεύουν τα πραγματικά αίτια που προκαλούν το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε το λόγο στον οποίο οφείλονται τα ελλιπή επίπεδα ενέργειας και η αίσθηση μόνιμης κόπωσης. Βάσει των διαγνωστικών ευρημάτων, καθορίζεται η θεραπευτική αγωγή του ασθενούς, η οποία διαμορφώνεται, με γνώμονα τις τυχόν δυσλειτουργίες ανεπάρκειες και βιοχημικές ανισορροπίες σε επίπεδο κυττάρου.
Η θεραπεία για το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης μπορεί να περιλαμβάνει πρωτόκολλα Μοριακής διατροφής, Φυσικών ορμονών και αντιμετώπιση οποιασδήποτε κυτταρικής ανεπάρκειας. Με αυτές τις μεθόδους, επανέρχεται η φυσιολογική λειτουργία των επινεφριδίων, προάγεται η αιτιολογική θεραπεία του Συνδρόμου Χρόνιας Κόπωσης, χωρίς λήψη φαρμακευτικών και χημικών ουσιών.
Οι αναλύσεις και οι δείκτες των εξετάσεων αποτελούν τα εχέγγυα για την εκπόνηση εξατομικευμένων θεραπευτικών πρωτοκόλλων, τα οποία υπολογίζονται με αλγόριθμους και κλάσματα και δεν προϋπάρχουν. Είναι αυστηρά εξατομικευμένα. To Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης και η κούραση εξαλείφονται. Ο ασθενής επανέρχεται σε φυσιολογικά βιοχημικά επίπεδα, προάγεται η ευεξία του, ενισχύονται τα επίπεδα ενέργειας του και κατ’ επέκταση έχει, πλέον, τη δυνατότητα να αντεπεξέλθει επαρκώς στις καθημερινές του δραστηριότητες και υποχρεώσεις”.
Dr. Νικολέτα Κοḯνη, M.D.
Ιατρός Λειτουργικής, Προληπτικής, Αντιγηραντικής και Αναγεννητικής Ιατρικής
Diplomate and Board Certified in Anti-aging, Preventive, Functional and Regenerative Medicine from A4M (American Academy in Antiaging Medicine).