Βία κατά των γυναικών: Aς τολμήσουμε να μιλήσουμε!

Η βία κατά των γυναικών είναι δυστυχώς ένα φαινόμενο που συνεχίζει να απασχολεί τη σύγχρονη κοινωνία. Δεν είναι λίγες εκείνες οι γυναίκες που δυσκολεύονται να βρούνε το κουράγιο και την τόλμη να ομολογήσουν όσα βιώνουν στην καθημερινότητά τους. Η ψυχολόγος Γεωργία Μπαλτά μας βοηθάει να καταλάβουμε την ψυχολογία εκείνων των γυναικών ενώ τις παροτρύνει να αναζητήσουν την προσωπική τους λύτρωση τολμώντας να «μιλήσουν».

Για να δούμε όμως ποια είναι τα χαρακτηριστικά της γυναίκας που γίνεται θύμα βίαιης συμπεριφοράς;

«Ας ξεκινήσουμε από την παραδοχή/ αναγνώριση ότι πρόκειται για μια γυναίκα που επιτρέπει τη βία πάνω της, που επιτρέπει να διαιωνίζεται μια κατάσταση στην οποία είναι το θύμα. Γυναίκες που δεν είναι καθόλου ευτυχισμένες ούτε ικανοποιημένες με αυτό που τους συμβαίνει. Αλλά από την άλλη πλευρά, δεν έχουν τη δύναμη ή τον τρόπο να το σταματήσουν».

Όμως γιατί τελικά  συμβαίνει αυτό;

«Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Και εννοώ και από την αρχή της ζωής τους. Αυτές οι γυναίκες, από τότε που ήταν ακόμα μικρά κοριτσάκια, είχαν εξοικειωθεί με τη βία, είτε πάνω τους, είτε πάνω στη μητέρα τους, στα αδέρφια τους κλπ. Τη θεωρούσαν απόδειξη δύναμης, έκφραση ενδιαφέροντος και αγάπης, τρόπο να σχετίζεσαι με αυτούς που αγαπάς. Μην ξαφνιάζεστε με αυτό, δεν είναι τόσο σπάνιο! Σκεφτείτε ότι πριν λίγα χρόνια το  ξύλο θεωρούτανε εκπαιδευτική ή σωφρονιστική μέθοδος. Δεν ήταν απλά αποδεκτό, ήταν ο τρόπος για να γίνουν οι άνθρωποι καλύτεροι, για ¨να γίνουν άνθρωποι¨, ¨να μάθουν¨. Θυμηθείτε τις εκφράσεις “το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο”, “θα σου δώσω μια για να μάθεις” κλπ. Ήταν μέσα στην κουλτούρα της κοινωνίας. Η βία άλλωστε ακόμα χρησιμοποιείται προς επίλυση διαφορών. Φανταστείτε δύο παιδάκια στο προαύλιο του σχολείου τους. Και αν νομίζετε ότι αυτά είναι μικρά παιδιά και δεν σας καλύπτει το παράδειγμα, τότε σκεφτείτε τους (ενήλικες) οπαδούς αντίπαλων ποδοσφαιρικών ομάδων κλπ. Δεν δικαιολογώ τη βία, ούτε τη νομιμοποιώ, απλά θέλω να δείξω πόσο μέσα στη ζωή μας είναι ακόμα».

Σύμφωνοι, αλλά όταν στρέφεται κατά των γυναικών; Οι γυναίκες είναι σωματικά πιο αδύναμες από τους άντρες…

«Είναι απαράδεκτο! Και πρέπει πάντα να καταγγέλλεται!»

Μπορείτε να μας δώσετε 10 χαρακτηριστικά των γυναικών που είναι θύματα βίας;

1. Δυσκολεύονται να πούνε όχι
2. Δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους
3. Έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση
4. Έχουν εξοικειωθεί με τη βία από την παιδική τους ηλικία
5. Δυσκολεύονται να κατανοήσουν ότι η βία πάνω τους είναι απαράδεκτη
6. Φοβούνται να την καταγγείλουν
7. Κατηγορούν τον εαυτό τους για τη βία που υφίστανται
8. Είναι πολύ θυμωμένες με το θύτη
9. Συχνά τον προκαλούν, ώστε να ξεσπάσει βίαια πάνω τους
10. Είναι πολύ εξαρτημένες από το θύτη

Και τι προτείνετε;

Μα, φυσικά να το καταγγέλλουν! Και να ζητούνε ψυχολογική υποστήριξη. Τη χρειάζονται και κατά τη διαδικασία της απομάκρυνσης από το θύτη τους και για να κλείσουν τα τραύματα που από χρόνια είναι ανοιχτά και τις πονάνε…

Γεωργία Τ. Μπαλτά

georgiabalta@gmail.com